Duo

Madinaning sillasi quridi. Koʻzlari tinib, sal qolsa yiqilayozdi. Devorni paypaslab mehmonxonaga bazoʻr yetib keldi.

- Choy qani kelin? Hech boʻlmaganda shu serialimni issiqqina choy ichib tomosha qilamanmi deb oʻylagandim! Siz boʻlsa haliyam sudralib yuribsiz. -dedi Madinaning qaynonasi zaharxandalik bilan.

-Oyijon, negadir mazam yoʻq. Boshim aylanib ketyapti. -dedi Madina qaynonasining koʻzlariga iltijoli termilib.

-Sogʻ yurgan vaqtingiz boʻlganmi oʻzi??? Qachon qarama, sulayganingiz sulaygan. Bir mundoq odamlarning keliniga oʻxshab, yugurib-yelib xizmatimni qilganingizni eslolmayman. Peshonam qursin... Essiz bolam-a, guldek bolam-a!!

Madinaning dili ogʻridi. Xoʻrligi keldi. Hamiyati qoʻzib, nimadir deyishga shaylandi-yu, ammo indamadi. “Tobiga yetsin deya oʻrab qoʻygan issiq choyni olib kelish uchun turarkan, kasalmanddan olib kasalmandga solayotgan qaynonasiga battar bechorahol boʻlib koʻringisi kelmay, zirqirab ogʻriyotgan boʻlsa ham belini tik tutib yurishga urindi.

Madina qaynonasiga choy uzatdi. Turish-turmushi kinodan iborat boʻlib qolgan qaynonasi, qoʻlida piyola tutib turgan kelinini sezmas, serialdagi sevimli qahramonining ayanchli qismatiga achingancha koʻz yosh toʻkib oʻtirardi.

- Shoʻrlik kelin! Beozor kelin! Qaynonasi esa naqd anakondaning oʻzginasi. Bir begona eshigingga kelib, senga kelin emas qiz boʻlib ming koriga yarab yursa-yu, sen nobakor boʻlsa qadriga yetmasang. Shirindan- shakar uch nabiraning onasi. Ularni tuqquncha yoshligi, sogʻligʻi bahsida boʻlmadimi uni? Ham ona, ham kelin boʻlib doim mushkulingni oson, xonadoningni saranjom, sarishta qildi. Endi biroz boʻshashib, koʻmagingga, mehringga muhtoj boʻlganida yarim jonga chiqarib qoʻyaverasanmi, yashshamagur?!!

Madinaning qaynonasi jagʻi-jagʻiga tegmay javranar, serialdagi zolim qaynonani tinmay qargʻardi.

Madina boshqa chidolmadi...Boshiga avvalgidan ham qattiqroq ogʻriq turdi. Qaynonasi va qaynsinglisi olib chiqib bergan bir dunyo kir uyumini koʻtarib mehmonxona eshigidan chiqarkan, serialdagi zolim qaynona keliniga oʻtqizayotgan zugʻumlarni jimgina   kuzatib oʻtirishga bardoshi yetmayotgan qaynonasi yana qargʻanib qoldi:

- Heyeeye, baloga yoʻliqqur, jodugar!!! Oldingda uzatadigan qizing bor. Kuni kelar, koʻrasan! Keliningga bergan zugʻumlaring arzandangga ming chandon boʻlib qaytadi hali.

Madina qaynonasiga maʼnoli qarab qoʻydi. Qoʻlidagi togʻdek kir uyumlari sabab kaftlarini ocholmasa-da, lablari ohista shivirladi:

-Omin!!

 Gulbahor Qobulova